Skansen Archeologiczny Gdańska

Spacerując ulicami w Sopocie nie sposób nie zauważyć ogrodzonego terenu należącego do Muzeum Archeologicznego w Gdańsku zwanego inaczej Grodziskiem. Dokładny adres - ul.Haffnera 63. Archeologiczne grodzisko to po prostu pozostałość po osadzie obronnej ( grodzie), występuje ono w postaci wzniesienia. Lubię zwiedzać takie muzea na wolnym powietrzu zwłaszcza w słoneczny dzień.

Sceneria otaczająca średniowieczny skansen nastraja bardzo optymistycznie, spacerując ku górze słyszy się szum strumyków i bukowych drzew. Im bliżej do skansenu, tym ciekawość większa a zrekonstruowana zabudowa grodu: ogrodzenie z drewnianych pali, chaty i brama wjazdowa pozwalają wyobraźni odlecieć daleko. Jak kiedyś ludzie mieszkali i żyli.
Skansen stanowi bardzo atrakcyjny ośrodek muzealno-dydaktyczny promujący historię i zabytki wczesnośredniowiecznych Pomorzan.

Grodzisk to nie tylko odtworzone średniowieczne chaty i las. W pawilonie ma miejsce stała wystawa najstarszych zabytków archeologicznych Sopotu. Ekspozycja ta nosi nazwę „Najstarsze Dzieje Sopotu”.

Człowiek poprzez zabawę i grę tworzy kulturę. Gra spełnia wiele funkcji. Pierwszą jest rozrywka, jako sposób spędzenia wolnego czasu, kolejną funkcją jest edukacja. Uczymy się logicznego myślenia, opanowania, cierpliwości współpracy, współzawodnictwa, wygrywania lub przegrywania. Każda gra różni się od siebie. Ma zasady, które muszą być bezwarunkowo przestrzegane.

Mezopotamia-Bliski Wschód był kolebką gier planszowych. Wskazują na to odkryte płyty wapienne. Ówczesnym ludziom takie przedmioty jak: kamyki czy muszelki mogły służyć, jako pionki do gry.

Egipt- gry planszowe służyły nie tyle rozrywce, lecz, przede wszystkim do komunikowania się ze zmarłymi.

Grecja-u Greków cechą kulturową było współzawodnictwo we wszystkim i przy każdej okazji. Grano w gry podobne do naszych szachów czy warcabów.

Rzym- gra, za którą nie było kary i która nie była grą losową tylko skłaniająca do myślenia były rzymskie szachy. Najpopularniejsza grą ludów starożytnych były kości kóz lub owiec. Z czasem weszły do gry plansze.

Chiny- Liobo to gra, która cieszyła się dużym powodzeniem w całym społeczeństwie. Nazwa gry oznacza sześć patyków. Zdolni gracze zdobywali wysoki status społeczny i szacunek.

Wei Qi to gra strategiczna do Japonii przeszła z Chin pod nazwą "Go". Legenda głosi, że jej wynalezienie przypisuje się chińskiemu władcy- Shun, który poprzez lekcje moralności i etyki chciał skłonić swojego syna i zastępcę do nauki oraz zobrazować walkę dobra ze złem.

Indie- gra w chińczyka cieszyła się dużym powodzeniem. Tradycyjnie plansza do chińczyka była wykonana na planie krzyża, którego ramiona reprezentowały cztery pory roku, albo cztery strony świata.

Średniowieczna Europa-umiejętności gry planszowych były bardzo ważnym elementem, który oczekiwano od umiejętności rycerzy. W średniowieczu nastąpił podział na dwa rodzaje gier; losowe-wygrana zależała od szczęścia, planszowe-gdzie wygrana zależała od wysiłku intelektualnego.

Współczesność- komputer to nieodzowne narzędzie do pracy i zabawy. Jego debiut to druga połowa XX wieku.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł